Eerder vertelde Jurren Mekking je in zijn interessante en nuttige gastblog wat er muzikaal gebeurt in het eerste deel van Douwe Bob’s Slow Down.
Vandaag deel 2!

Door: Jurren Mekking
Foto: David Jones

NOOT VOORAF: VOOR DIT ARTIKEL IS HET HANDIG KENNIS TE HEBBEN VAN TOONSOORTEN, TRAPPENSCHEMA’S EN DERGELIJKE MUZIEKTHEORIE. HEB JE DIT NIET, MAAR WIL JE DAAR NU WEL EENS VERANDERING IN BRENGEN? HOU TOWER OF SONG DAN IN DE GATEN, BINNENKORT HEBBEN WE IETS LEUKS VOOR Je!

In de vorige blogpost over dit nummer, zagen we hoe er in Slow Down iets interessants gebeurt: tussen het couplet en het pre-chorus moduleert het lied een noot omlaag, van toonsoort A naar toonsoort G. Maar dacht je dat Douwe Bob aan twee toonsoorten genoeg had? Laten we dan eens kijken naar de gitaarsolo.

Een modulatie erbij

Als we het akkoordenschema van de solo bekijken (Em A D), zien we dat dit schema ii V I in toonsoort D is. De derde toonsoort van het nummer. Nu ligt de toonsoort D tussen G en A in op de kwintencirkel, dus het is geen gekke keuze. Ook kan je de laatste maat van het schema op twee manieren analyseren. Tot het A-akkoord zit je nog in D, en de D7 is een tussendominant, of je beschouwt het net als de laatste twee akkoorden van het pre-chorus, waar de A7 de tussendominant is naar de dominant van G.
De solo zelf is precies de zanglijn van het couplet, maar dan een kwart hoger, dus in toonsoort D in plaats van A.

Beatlesque

Het mooie is dat het nummer helemaal niet aanvoelt alsof er drie verschillende toonsoorten worden gebruikt. Je wordt als luisteraar aan de hand meegenomen door het nummer heen. Er worden wel wat abrupte bochten gemaakt, maar nooit op een manier dat je de weg kwijtraakt. Persoonlijk ben ik niet de grootste fan van modulaties, maar de manier waarop het hier gebeurt vind ik erg Beatlesque en dat is iets wat ik graag vaker in popmuziek wil tegenkomen.

Tenslotte vind je hier het akkoordenschema van Slow Down. Heb je vragen? Stel ze in de comments!