Tower of Song

tips ’n tricks voor singer-songwriters

Tag: dwdd

Het schrijfproces van Pip Blom: “Niet elke minuut hoeft iets concreets op te leveren, het is het belangrijkst dat je ermee bezig bent.”

In deze serie bevragen we figuurlijke bewoners van de ‘Tower of Song’ naar hun schrijfproces. Waarom begonnen ze met het schrijven van liedjes? En klopt het beeld van de ‘getormenteerde kunstenaar’? Vandaag bijten we de spits af met Pip Blom.

Lees hier het eerste deel van het interview, waarin Pip vertelt hoe ze begon met het schrijven van liedjes en hoe dat haar het afgelopen jaar op radio, televisie, festivals en naar Engelse en Nederlandse podia bracht.

Pip Blom bracht afgelopen jaar zeven liedjes uit: vier singles in februari (Skippy Still Remains, Truth, Misty from Heaven en Hours) en een E.P. met drie liedjes (Are We There Yet?). Alle songs nam ze zelf, thuis, op. We leggen Pip enkele keuzes voor:

Routine of wachten op inspiratie?
Pip met bandlid Tender in de oefenruimte

Pip met bandlid Tender in de oefenruimte

“Voor het schrijven van een liedje moet ik echt gaan zitten, het komt niet vanzelf in me op. Vorig jaar stelde ik mezelf het doel om in anderhalve maand tijd zes liedjes af te hebben. Een periode heb ik vijf dagen per week, dagelijks van negen tot vijf, in mijn studio zitten bouwen aan mijn liedjes. Nu probeer ik drie dagen in de week in mijn eentje te schrijven. Mijn doel is om elke drie dagen één liedje opgenomen te hebben. In de dagen daaromheen regel ik dingen voor mijn muziek, werk ik en treed ik op.

Waar schrijf je?

“Boven in ons huis heeft mijn vader, die ook muzikant is (zie deel 1 van het interview met Pip, red.), een studio ingericht. Het is een geïsoleerde kamer met een goede computer met opnameprogramma Logic, microfoons, een versterker en een interface. Er staat geen drumstel, ik gebruik de drumfunctie in Logic, of MIDI. In de studio werk ik een idee uit om het daarna naar mijn band mee te nemen, en te kijken hoe we het live kunnen spelen.”

De Rijdende Rechter

Omdat je heel veel hebt geprobeerd, is het nooit zonde geweest van je tijd. Niet elke minuut hoeft iets concreets op te leveren, het is het belangrijkst dat je ermee bezig bent.”

Hoe ziet een schrijfdag eruit?

“Op een typische studiodag pak ik mijn gitaar en zet ik een televisieprogramma aan, De Rijdende Rechter bijvoorbeeld. Dan ga ik een tijdje zitten klooien op mijn gitaar. Als ik iets hoor wat ik cool vind, stop ik het programma en ga ik verder met het net bedachte lijntje, zonder afleiding. Soms duurt dat heel lang voordat er iets komt, soms gaat het heel snel.

Als ik vastloop, vind ik dat ik moet volhouden, maar meestal ga ik even buiten lopen, om het na een half uurtje weer te proberen. Als het dan nog steeds niet lukt, raak ik wel gefrustreerd en ga ik boos iets anders doen, in de hoop dat het de volgende dag beter gaat. Maar ik probeer daar wel heel erg doorheen te duwen. Soms ben je geïrriteerd en lukt het niet, maar luister je de volgende dag je opnames terug en blijkt er toch iets moois bij te zitten. Omdat je heel veel hebt geprobeerd, is het nooit zonde geweest van je tijd. Niet elke minuut hoeft iets concreets op te leveren, het is het belangrijkst dat je ermee bezig bent.

Pip Blom

Twee keer per week oefen ik met de band de hele set. Meestal duurt het een maand voordat een lied er goed in zit en iedereen het ontspannen kan spelen. Voor ons laatste optreden in Paradiso moesten we een set spelen van 45 minuten, maar we hadden maar 30 minuten aan liedjes. De druk om snel nieuwe liedjes te spelen en te oefenen werkte goed, we bleven heel scherp want het moest zo goed mogelijk gaan. Een bepaald soort urgentie is altijd belangrijk om iets te doen, waarom zou je er anders aan beginnen?”

Tekst of muziek?

“Het belangrijkste aspect in een liedje vind ik de melodie. Het hoeft geen catchy popmelodie te zijn à la Bruno Mars, maar wel een lijn die in je hoofd blijft zitten. Ook de stem vind ik belangrijk; als ik een stemgeluid niet goed trek, houdt het voor mij op. De tekst vind ik ondergeschikt, al moet het niet zo slecht zijn dat het stoort. Teksten maak ik dan ook pas op het allerlaatste. Dan heb ik de zangmelodie al opgenomen met een brabbeltaal van bestaande woorden die lekker klinken. Daarmee ga ik puzzelen: hoe krijg ik het passend, maar ook zo dat het lekker loopt?” 

Mijn doel is om elke drie dagen één liedje opgenomen te hebben.”

Wanneer is een liedje ‘af’?

“Dat vind ik een moeilijke vraag. Je kan bijvoorbeeld een eindeloze hoeveelheid effecten over je song gooien, of heel lang ergens aan prutsen. Daarom zoek ik een beperking in tijd. Ook laat ik het aan mijn ouders, broertje, vriend en de band horen. Je kan het wel alleen doen, maar het is fijn van anderen feedback te krijgen.”

Haat-liefde-verhouding
The making of ‘Taxi Driver’: hoe kwam dit lied tot stand?

“Bij dit lied ben ik begonnen met het aanzetten van een drumloop. Welk tempo ik instel, is natte vingerwerk. Vervolgens begon ik met het couplet: eerst de gitaar, daarna de zang. Daarna volgde het refrein. Met het maken van een bridge heb ik een haat-liefde-verhouding. Je ‘hoort’ een bridge te schrijven om iets anders te doen in je lied, maar het voelt vaak geforceerd. Ik ben niet het type dat dan opeens los gaat op gitaar. Soms kies ik er daarom voor om geen bridge te schrijven.

Toen de structuur af was, heb ik de drums aangepast en de basgitaar opgenomen. Als laatste schreef ik de tekst. Vlak voordat ik Taxi Driver schreef, waren we op vakantie in Glasgow. Waar ik in Nederland taxichauffeurs vaak niet zo sympathiek vind, vond ik ze daar heel leuk. Tijdens die vakantie besloot ik daar iets mee te doen in een lied.

De opname die op Spotify staat is de versie die ik zelf thuis opnam voordat ik er met mijn band mee bezig ging, maar dan gemasterd, zodat het beter klinkt. Alle instrumenten heb ik zelf ingespeeld en opgenomen.”

Vind je kennis van muziektheorie belangrijk?

“Ha, deze discussie heb ik wekelijks met mijn bandleden. Mijn broertje en ik weten niets van theorie en vinden het ook helemaal niet belangrijk. Mijn drummer en bassist hebben heel veel kennis. Ik snap wel goed waarom het handig is hoor; voor de communicatie. Maar schrijf je betere liedjes als je kennis hebt van theorie? Nee. Ik kan me goed voorstellen dat het makkelijker wordt, maar ook dat het denken in een keurslijf je belemmert. Ik ben soms eindeloos aan het zoeken naar dingen die bij elkaar passen en wil dan niet met de theorie bezig zijn. Daarbij vind ik de zoektocht veel te leuk; je verrast jezelf.

Ik ben er nu wel mee bezig, omdat het in band-repetities handig is. Ik weet nu bijvoorbeeld dat de eerste twee tonen van ons volkslied het interval ‘kwart’ zijn.“

Geluid is zo bepalend, het kan veel toevoegen of afdoen aan je liedje. Daar wil ik meer over leren.”

Heb je een muziekopleiding gevolgd?

“Ik heb toelating gedaan tot de Popacademie en een recording-cursus bij LalaLab gevolgd, omdat ik meer wilde leren over geluid en de trucs die je kan toepassen als je aan het opnemen bent. Laatst had ik bijvoorbeeld een gesprek met producer Simon Akkermans, hij gaf een tip: “Zet eens je versterker in een kamer met de deur dicht, en je microfoon voor die deur.” Dat soort adviezen vind ik vet en ga ik vaak gelijk proberen. Geluid is zo bepalend, het kan veel toevoegen of afdoen aan je liedje. Daar wil ik meer over leren.

De reden om me in te schrijven voor de muziekopleiding in Leeuwarden was dat ik op zoek was naar andere mensen om muziek mee te maken. Dat ging toen niet door, maar uiteindelijk heb ik die mensen grappig genoeg gevonden in Amsterdam.”

Co-writing of alleen schrijven?

“Ik heb weleens met anderen samen geschreven, maar ben dan snel niet goed op mijn gemak en klap dicht. Dan heb je niks aan mij. We hebben nog niet met de band geprobeerd te schrijven, maar we zijn dan ook nog maar een half jaar bezig.

Hoe fijn ik het ook vind om het zelf te doen, ik sta er wel voor open met anderen te werken.”

De Wereld Draait door en het cliché van de gepijnigde kunstenaar
Waar ben je liever, in de studio of op een podium?

Pip Blom“Ik ben niet ‘geboren op een podium’. Ik voel me meer op mijn gemak als ik thuis in mijn studio liedjes aan het maken ben. Als het goed gaat vind ik optreden heel erg leuk, als het niet goed gaat, zit ik er lang mee in mijn maag. Maar nu ik het steeds minder eng vind, begin ik het steeds leuker te vinden. Maar laatst, toen ik mocht spelen in De Wereld Draait Door, werd ik wel weer overvallen door de zenuwen, mede door het lange wachten voor de uitzending.”

Ben je bezig met je publiek als je schrijft?

“Het belangrijkste vind ik dat ik het zélf tof vindt. Je hoopt natuurlijk altijd dat iemand anders er iets in ziet, echter, als dat niet zo is, is dat jammer, maar dan heb ik in ieder geval iets gemaakt waar ik zelf blij mee ben.

En als niemand het mooi zou vinden? Dan zou ik zelf muziek blijven maken, ik weet alleen niet of ik het dan online zou zetten.”

Heb je als songwriter verdriet of strijd nodig om mooie liedjes te schrijven?

“De vraag of je verdriet nodig hebt om tot mooie muziek te komen vind ik heel ingewikkeld. Het beeld van de gepijnigde kunstenaar vind ik cliché, daar geloof ik niet in. Iedereen heeft wel periodes waarin het niet zo goed gaat. Er zijn heel veel mensen met een vervelend leven die goede muziek maken, maar ook heel veel mensen met een prima leven die ook goede muziek maken. Het lijkt me niet dat creativiteit afhangt van je geluk.”

Het belangrijkste vind ik dat ik het zélf tof vindt. Je hoopt natuurlijk altijd dat iemand anders er iets in ziet, echter, als dat niet zo is, is dat jammer, maar dan heb ik in ieder geval iets gemaakt waar ik zelf blij mee ben.”

Welk liedje had je zelf geschreven willen hebben?

“Poeh, heel veel liedjes! Zo vind ik Tainted Love van Soft Cell bijvoorbeeld geweldig. Van de Parquet Courts vind ik alles tof, van The Breeders vooral het album Last Splash. Blur bewonder ik omdat ze me muzikaal inspireren. Ook tekstueel vind ik het interessant om te zien hoe andere artiesten teksten schrijven en spelen met woorden.

Hoe ziet een gemiddelde week er voor je uit?

“Naast schrijven, optreden en de zakelijke kant daarvan, werk ik drie avonden in de week bij een bedrijf dat de autocue verzorgt voor Fox Sports, daar verdien ik mijn geld mee. Tien minuten voor een uitzending krijg ik een tekst die ik als een malloot moet opmaken voor de nieuwspresentator. Het is leuk werk en ik kon er terecht na een oproepje voor betaalde klussen op Facebook en mijn blog. Daarvoor paste ik op, maar dat was in de weekenden en dan moet ik nu vaak optreden.
Daarnaast ga ik veel naar concerten, in bijvoorbeeld Paradiso, Bitterzoet, Tolhuistuin, Melkweg of OT301.”

Wat is je advies voor mede-songwriters?

“Ik heb veel geluk gehad, omdat mijn liedjes snel zijn opgepikt (verwijzing naar blog). Mijn advies: ga het eerst zelf doen. Zoek niet meteen een label, maar neem de tijd om uit te zoeken wat je wil en om ervaring op te doen. Het belangrijkste is de muziek te maken die je zelf vet vindt. Als je dat niet doet, waarom zou iemand anders het dan cool vinden? Succes komt dan vanzelf, of niet, maar dan ben je in ieder geval blij met wat je gemaakt hebt.”

Het belangrijkste is de muziek te maken die je zelf vet vindt. Als je dat niet doet, waarom zou iemand anders het dan cool vinden?”

Pip heeft meer tips voor singer-songwriters. We behandelen ze in een volgende post. Op de hoogte blijven? Laat je e-mailadres achter:


 

 

Pip Blom

Pip Blom: van Mooie Noten naar Glastonbury

In deze serie bevragen we songwriters – figuurlijke bewoners van de ‘Tower of Song’ – naar hun schrijfproces. Waarom begonnen ze met het schrijven van liedjes? En klopt het beeld van de ‘getormenteerde kunstenaar’? Vandaag bijten we de spits af met Pip Blom.

Vorig jaar ontmoette ik Pip tijdens een cursus opnametechniek, die ik gaf voor LalaLab. Samen met producer Hans Jong luisterden we naar de liedjes die ze thuis opgenomen had en we waren direct onder de indruk. Ze vertelde dat ze net was afgewezen voor de Popacademie en op zoek was naar kennis om haar spel en demo’s te ontwikkelen. Nu, een jaar later, is Pip Blom twee E.P.’s, heel wat optredens – waaronder bij De Wereld Draait Door – en 157.000 luisteraars op Spotify verder. Ze tekende een contract bij een Brits label en toerde in binnen- en buitenland. In januari a.s. staat ze op het fameuze Noorderslag.

Met een grote sporttas vol spullen komt de 19-jarige Pip Blom het café van het Volkskrantgebouw binnen. Ze is de hele dag op pad voor afspraken: met een tour op de planning als voorprogramma van de band Canshaker Pi, moet er veel geregeld worden. Waar huur je bijvoorbeeld een bandbus, als je nog geen jaar je rijbewijs hebt?

0006682546_10Boven een kop thee vertelt Pip hoe ze opgroeide in een muzikaal gezin, met een geluidstechnicus als moeder en een muzikant als vader. Maar muziek maken was lang geen dagelijkse bezigheid voor Pip:
“Toen ik acht was heb ik even op gitaarles gezeten, maar het was geen succes, er werd voornamelijk gekletst. Ik vond het leuk om mee te zingen met muziek, maar ik deed daar verder niets mee.”

Muziekwedstrijd en een gitaar met drie snaren

“Toen ik zestien was, zag ik een oproep langs komen voor Mooie Noten, een muziekwedstrijd in Amsterdam. In een impulsieve bui dacht ik: ik ga meedoen. Maar: ik had nog nooit een liedje gemaakt!
Thuis hadden we een kindergitaar staan die mijn vader via Kickstarter gekocht had, met drie snaren, een Loog. Je had drie liedjes nodig om je te mogen aanmelden voor Mooie Noten, dus heb ik toen drie simpele liedjes gemaakt op de Loog. Ik werd geselecteerd, maar had weer een probleem: ik had geen andere liedjes. In een recordtijd heb ik toen veertien liedjes geschreven, allen onder de twee minuten, waarmee ik meedeed aan de voorronde.
Ik heb nog nooit iets gedaan wat ik zo afschuwelijk eng vond als dit. Waar ben ik aan begonnen, waarom heb ik dit gedaan, dacht ik. Maar tegelijk vond ik het, gelijk die eerste keer, héél erg leuk. Ik bedacht me toen, als ik dit vaker doe, slijt de angst en blijft het plezier over. Zo raakte ik heel erg gemotiveerd om te blijven optreden én mocht ik door naar de halve finale in de bovenzaal van Paradiso, mijn vierde optreden ooit.”

Ik bedacht me toen, als ik dit vaker doe, slijt de angst en blijft het plezier over.”

“Daar is het begonnen. Maar al snel begon er iets te wringen. Ik luisterde zelf vooral naar harde bands, zoals Parquet Courts, bepaald niet de singer/songwriters die je bij Mooie Noten veel ziet. Ik vond het leuker om iets te maken waar ik zelf naar zou luisteren én om als meisje in een band te zitten, want dat zie je niet veel. In die zoektocht kwam ik uit bij de liedjes die ik nu maak, maar ik ben nog steeds bezig dat verder te ontwikkelen. Het is nog steeds niet waar ik wil dat het is.”

Pip Blom

Pip Blom groeide op tussen de muziek. “Mijn vader is absoluut een inspiratie, hij speelde in de punkband Eton Crop en heeft veel in Engeland opgetreden. Mijn moeder ging altijd mee, ze was geluidstechnicus bij de band. Ik hoorde als kind veel verhalen over toeren, en dat leek me heel erg cool. Inmiddels is mijn broertje Tender tweede gitarist in mijn band en zingt hij mee. Heel fijn, want we hebben dezelfde muzieksmaak en kunnen het goed met elkaar vinden. Gisteren gingen we kijken bij een optreden van mijn vader in de Concerto. Het lijkt me heel vet om ooit met zijn band op te treden.“

Op tour door Engeland

Hoewel Pip het opnemen van haar liedjes helemaal alleen doet, speelt ze live het liefst met een band.
“Ik word vaak gevraagd in mijn eentje te spelen, en heb het één keer gedaan, op festival Into The Great Wide Open, op Vlieland. Maar ik doe het bewust niet meer. Wanneer ik liedjes maak, werk ik vanuit Logic (een opnameprogramma, red.): eerst neem ik één gitaarspoor op, dan een tweede, dan de gitaarmelodie, en zo bouw ik het op. Het geheel maakt de sound die ik wil hebben. Waar een singer/songwriter zijn gitaarspel en zang verfijnt, focus ik me meteen op het totaal van een hele band. Daarbij voel ik me meer op mijn gemak als ik met een band op het podium sta.”

Waar ben ik aan begonnen, waarom heb ik dit gedaan, dacht ik. Maar tegelijk vond ik het, gelijk die eerste keer, héél erg leuk.”

Een optreden bij De Wereld Draait Door, gedraaid worden op BBC Radio: Pip heeft in korte tijd vele hoogtepunten mogen meemaken. Maar het allerleukste?
“Dat was het tourtje dat we deden in Engeland, afgelopen jaar. Het was de eerste keer dat we drie dagen achtereen speelden en kwamen met de band in een fijne flow. We hebben nog niet zoveel opgetreden, we zitten nu op veertien optredens. Hoe meer we optreden, hoe ontspannener we worden en hoe beter het gaat. Onze eigen release in de bovenzaal van Paradiso was ook erg tof, maar daar was ik zo zenuwachtig, dat maakte het qua plezier wat minder.”

Pip Blom x4Glastonbury

Nadat Pip in februari 2016 haar eerste liedjes op Spotify had gezet, ontstonden er veel vragen. Wanneer heb je een manager nodig? Hoe regel je optredens? Waar zijn labels goed voor? Om antwoorden te vinden en haar dichter bij haar doelen te brengen, begon ze een blog: ‘The Road to Glastonbury’.
De site staat bomvol interviews met medemuzikanten en mensen uit de muziekwereld, zo komen o.a. een manager, een plugger, een producer, een boeker en platenbaas Ferry Roseboom, medeoprichter van Excelsior Recordings, aan het woord. Ook geeft Pip de lezer een inkijkje in haar Spotify-cijfers en hoe ze duizenden luisteraars wereldwijd vergaarde.
“Nu ben ik te druk om te schrijven voor mijn blog, maar ik vond het heel leuk. Het was een goede manier om zelf heel veel te leren en mensen te leren kennen. Ik haat netwerken, maar op deze manier werkte het voor mij, omdat het puur vanuit interesse ontstond. Ik zou er graag weer meer tijd voor vinden.”

De toekomst

“Uiteindelijk wil ik ook met mijn band gaan opnemen, daar zijn we nu over na aan het denken. Maar ik vind het spannend om de studio in te gaan met een producer, omdat ik zelf een bepaald geluid voor ogen heb, ik wil het niet te clean hebben, bijvoorbeeld. Ik moet goed onderzoeken wie mijn idee deelt, omdat het zo verpest kan worden. Dat kost tijd.
Mijn droom is om over een jaar een eerste album uit te brengen bij een groot Engels of Amerikaans label, RoughTrade of Domino bijvoorbeeld. Tussendoor wil ik heel veel spelen in binnen- en buitenland. En uiteindelijk? Een tour in Japan, en spelen op het festival waar mijn blog naar vernoemt is: Glastonbury!”

In het volgende deel gaan we in op Pip’s schrijfproces: hoe begint ze aan een liedje? Hoe ziet een gemiddelde dag er voor Pip uit? En heb je verdriet nodig om te kunnen schrijven, of kennis van muziektheorie?
Op de hoogte blijven van deze blogs? Laat je e-mailadres achter:


Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén